In de herfst van je leven
Afscheid nemen zit verweven in het leven.
Er over nadenken.
Er over praten.
Er naar handelen?
Afscheid nemen bij leven…
Zo waardevol, zo intens, zo krachtig.
Stel je voor . . .
. . . dat je te horen krijgt dat de herfst van je leven zich aandient.
Dat je weet dat je leven binnen korte tijd eindigt.
Dan staat alles op zijn kop. Niets is meer zoals het was.
‘Afscheid van het leven, de enige zekerheid die we hebben,’
een vaak gehoorde uitspraak.
Tja, makkelijk gezegd. Iedereen weet tenslotte dat hij ooit gaat.
Maar hoe is het om écht bij het einde stil te staan?
Zeker iets om over na te denken.
Zeker iets om aan te kaarten.
Zeker iets om naar te handelen.
Lees verder
Als het einde nadert…
Wordt vaak gegrepen naar het verleden. Welke sporen liggen achter je? Waar ben je dankbaar voor?
Er wordt gekeken naar de toekomst. Hoe gaan mijn naasten verder?
Er is nog een periode, het ‘nu’. De periode waarin jouw leven en het afscheid van jouw leven een grote rol spelen.
Als het einde nadert…
Kan het ‘nu’ een wervelende periode zijn. Gedachten en gevoelens gaan alle kanten op.
Juist daarom is ook het ‘nu’ van belang.
Als het einde nadert…
Wát is dan belangrijk voor je?
Wíe is dan belangrijk voor je?
Door op zoek te gaan naar antwoorden, kun je tot waardevolle inzichten komen.
Waarom waardevol?
Die inzichten brengen je tot de kern, jouw kern. Waar jouw leven om draait. Wie jij bent.
Door hier een moment van aandacht aan te geven, kun je je betekenis aan jouw leven geven. Je kunt er je eigen symboliek aan geven, er een eigen ritueel aan verbinden.
Dit klinkt misschien vaag. Echter, dat is het niet.
Vuur
Want, verbeeld je eens dat jij de kampeerliefhebber bent die ervoor zorgt dat een kampvuur nimmer ontbreekt. Het ontsteken van een kampvuur zou dan zo’n betekenisvol moment kunnen worden. Waarbij je stilstaat bij jouw leven.
Misschien wil je dit moment delen met je naaste(n)? Lees je een brief voor? Is er live muziek? Proost je op? Geef je iets persoonlijks mee?
Waar woorden soms niet te vinden zijn, zegt het vuur, de warmte, het licht…. dan juist heel veel.
Het vuur krijgt een bijzondere betekenis. ’t Zou zomaar kunnen dat de vlammen jouw verleden vangen. De warmte een anker voor het nu is. En het licht een houvast voor de toekomst wordt.
Denk je na over afscheid nemen bij leven?
Wil je er eens rustig over van gedachten wisselen?
Ik denk graag liefdevol met je mee.
